Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Μάθετε τα δικαιώματά σας σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές.

Κυριακή, 4 Σεπτεμβρίου 2011

Μάθετε τα δικαιώματά σας σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές...

Ο μικρός αυτός οδηγός θα σας δώσει ορισμένες πρακτικές οδηγίες για τα δικαιώματα που έχετε και το τι ακριβώς πρέπει να κάνετε, σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές.
Είτε πρόκειται για εξακρίβωση στοιχείων, είτε για σωματική έρευνα, είτε για προσαγωγή, είτε για έρευνα σε σπίτι, είτε για σύλληψη, πρέπει όλοι να θυμόμαστε πως το Σύνταγμα και οι νόμοι προστατεύουν τον κατηγορούμενο.
Αυτό σημαίνει πως έχετε δικαιώματα και πρέπει να απαιτήσετε να τα ασκήσετε! Η αστυνομία δε θα σας τα χαρίσει, αντιθέτως θα βασιστεί στην άγνοια, τον πανικό και τις βεβιασμένες κινήσεις σας, αν...
χάσετε την ψυχραιμία σας.
1. Εξακρίβωση στοιχείων
Αν σας σταματήσει αστυνόμος στο δρόμο και απαιτήσει να του δείξετε την αστυνομική σας ταυτότητα, οφείλετε να το κάνετε. Αν αρνηθείτε, μπορεί να τιμωρηθείτε με φυλάκιση από 10 ημέρες ως 1 χρόνο. (άρθρο 157 του νόμου 2458/1953).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αφού δείξετε την ταυτότητά σας, έχετε εκπληρώσει τις νόμιμες υποχρεώσεις σας. Μην απαντάτε σε άλλες ερωτήσεις, τύπου «τι κάνεις εδώ;» «πού πηγαίνεις;» κλπ διότι είναι παράνομες.
Μπορεί στη συνέχεια οι αστυνόμοι να σας ζητήσουν να τους ακολουθήσετε στο τμήμα για «εξακρίβωση στοιχείων». Εφόσον έχετε δείξει την ταυτότητά σας, αυτό είναι παράνομο, γι’ αυτό οφείλετε να διαμαρτυρηθείτε. Αν παρ’ όλα αυτά σας αναγκάσουν να τους ακολουθήσετε, τότε αυτό που συμβαίνει είναι στην πραγματικότητα μία παράνομη σύλληψη, αφού σας πηγαίνουν στο τμήμα χωρίς να υπάρχει ούτε ένταλμα σύλληψης ούτε κλήση για προσαγωγή μάρτυρα! Άρα στο τμήμα πρέπει απλώς να δώσετε και πάλι τα στοιχεία σας και να αρνηθείτε να απαντήσετε σε οποιαδήποτε άλλη ερώτηση. Να επαναλαμβάνετε διαρκώς πως είναι παράνομο να σας κρατούν εκεί και να απαιτείτε να μιλήσετε με το δικηγόρο σας.
2. Σύλληψη
Η αστυνομία μπορεί να σας συλλάβει μόνο αν συντρέχει μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις:
Α. Αν έχει εκδοθεί εναντίον σας ένταλμα σύλληψης
Β. Αν διαπράξατε αυτόφωρο έγκλημα.
Α. Αν έχει εκδοθεί εναντίον σας ένταλμα σύλληψης
Το ένταλμα σύλληψης είναι έγγραφο το οποίο εκδίδεται από τον ανακριτή και επιδίδεται από την αστυνομία στον ύποπτο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Πολύς κόσμος πιστεύει πως ο ανακριτής είναι ένας αστυνομικός. Αυτό είναι λάθος. Ο ανακριτής είναι δικαστής, που διενεργεί την ανάκριση, και μόνο αυτός μπορεί να υπογράψει ένταλμα σύλληψης.
Επιπλέον το ένταλμα, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να αναφέρει τα στοιχεία σας και ακριβώς την πράξη για την οποία κατηγορείστε! Τα γενικά και αόριστα εντάλματα είναι παράνομα. Ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ξέρει ακριβώς για τι κατηγορείται. Ελέγξετε το ένταλμα και απαιτείστε να υπογράψετε την «έκθεση σύλληψης», ένα έγγραφο που θα αποδεικνύει τον τόπο και το χρόνο της σύλληψης.
Στη συνέχεια, ακολουθείστε τους αστυνομικούς, χωρίς να απαντήσετε σε ερωτήσεις. Εννοείται πως οποιαδήποτε βιαιοπραγία ή εξύβριση προς κατηγορούμενο που συνεργάζεται είναι παράνομη. Αν σας συμβεί, οι αστυνομικοί θα διαπράττουν ποινικά αδικήματα και μπορείτε να τους μηνύσετε.
Β. Αν διαπράξατε αυτόφωρο έγκλημα
«Αυτόφωρο» ονομάζεται ένα έγκλημα από τη στιγμή στην οποία τελείται μέχρι το τέλος της επόμενης ημέρας. Σε περίπτωση αυτόφωρου εγκλήματος, ο νόμος δίνει στην αστυνομία το δικαίωμα να συλλάβει το δράστη, χωρίς δικαστικό ένταλμα σύλληψης. Αυτό κατ’ αρχήν είναι σωστό, διότι θα ήταν παράλογο να έβλεπε π.χ. ένας αστυνόμος κάποιον βιαστή ή ληστή επί τω έργω και να έπρεπε να περιμένει να εκδώσει ο ανακριτής το ένταλμα! Ως τότε, ο δράστης θα είχε ήδη εξαφανισθεί.
Από την άλλη, όμως, η ελευθερία αυτή της αστυνομίας, οδηγεί συχνά σε αυθαιρεσία, γι’ αυτό πρέπει να είστε ιδιαίτερα ψύχραιμοι και να ξέρετε ακριβώς ποια είναι τα δικαιώματά σας.
Οι αστυνόμοι που σας συλλαμβάνουν οφείλουν να σας δηλώσουν το έγκλημα για το οποίο σας πηγαίνουν στο τμήμα. Επαναλαμβάνουμε πως γενικές και αόριστες αιτίες συλλήψεως είναι παράνομες. Ζητήστε να υπογράψετε «έκθεση σύλληψης». Αυτό το έγγραφο θα αποδεικνύει το πώς ακριβώς έγινε η σύλληψη και θα σας είναι χρήσιμο στη συνέχεια.
Στο τμήμα δηλώστε τα στοιχεία σας και μην απαντήσετε σε άλλες ερωτήσεις. Μην αφήσετε να σας ξεγελάσουν, λέγοντας πως «δεν θα σας πουν ακόμα για τι κατηγορείστε» Απαιτείστε είτε να σας αφήσουν να φύγετε είτε να σας «αποδώσουν κατηγορία». Αυτό σημαίνει να σας πουν για τι ακριβώς κατηγορείστε, να σας ονομάσουν «κατηγορούμενο».
Το να είσαι «κατηγορούμενος», έχει τεράστια νομική σημασία. Ο κατηγορούμενος ΔΕΝ είναι μάρτυρας, δεν οφείλει «να πει την αλήθεια, και μόνο την αλήθεια, χωρίς φόβο και πάθος»! Το αντίθετο, ο κατηγορούμενος έχει το λεγόμενο «δικαίωμα της σιωπής». Δηλαδή σε όλες τις ερωτήσεις δεν οφείλει να πει την αλήθεια, δεν οφείλει να πει τίποτα, μπορεί απλώς να πει «αρνούμαι την κατηγορία» ή απλά να πει «δεν απαντώ»!
Ο κατηγορούμενος ΔΕΝ ορκίζεται και κάθε τι που δήλωσε, αν είχε αναγκασθεί να ορκισθεί, απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί στη μετέπειτα διαδικασία. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως αυτή η διάταξη δεν εφαρμόζεται αυστηρά και συχνά παραβλέπεται. Γι΄αυτό, για να μη χειροτερεύσετε τη θέση σας, αρνηθείτε να ορκισθείτε ή να υπογράψετε οποιοδήποτε έγγραφο που λέει πως κάνατε δηλώσεις υπό όρκο.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Μέχρι να έρθει ο δικηγόρος σας, μη δίνετε εξηγήσεις, μην προσπαθείτε να δικαιολογηθείτε, μη λέτε καν «δεν ξέρω», μην υπογράφετε τίποτα. Δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε, οι ελληνικοί νόμοι και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σας δίνουν το δικαίωμα να μην δώσετε ΚΑΜΙΑ εξήγηση.
Να ζητάτε διαρκώς το δικηγόρο σας. Μη σταματήσετε να το απαιτείτε, μέχρι να σας επιτρέψουν να μιλήσετε μαζί του. Είναι πρωταρχικό δικαίωμά σας, είναι παράνομο να σας το στερήσουν! Μάλιστα, αν δεν έχετε δικηγόρο, είναι υποχρεωμένοι να σας διορίσουν έναν.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Το μέγιστο χρονικό διάστημα που μπορούν να σας κρατήσουν στο τμήμα είναι 24 ώρες. Μετά πρέπει να σας οδηγήσουν στον εισαγγελέα ή να σας αφήσουν ελεύθερους. Αν σας κρατήσουν πάνω από 24 ώρες, διαπράττουν βαρύτατο ποινικό αδίκημα, και το ίδιο το Σύνταγμα και ο Ποινικός Κώδικας επιβάλλουν ποινές. Διαμαρτυρηθείτε έντονα και φυσικά, μετά το τέλος της διαδικασίας έχετε δικαίωμα να τους μηνύσετε.
3. Έρευνα σε ιδιωτικό χώρο
Η έρευνα σε ιδιωτικό χώρο, όπως σπίτι, γραφείο κλπ, μπορεί να γίνει μόνο με «ένταλμα έρευνας» που πρέπει να το ζητήσετε πριν ανοίξετε την πόρτα. Επιπλέον, απαιτείται να διενεργήσουν την έρευνα τουλάχιστον δύο άτομα, από τα οποία ο ένας πρέπει να είναι δικαστικός, όχι αστυνομικός! Ελέγξτε τα στοιχεία των αστυνομικών και του δικαστικού, ελέγξτε το ένταλμα έρευνας και μόνο τότε ανοίξτε την πόρτα.
Αν η έρευνα γίνει μέσα στην ημέρα, τότε αρκούν τα παραπάνω.
Αν, όμως, η έρευνα γίνει νύχτα, πρέπει να υπάρχει και ένταλμα σύλληψης συγκεκριμένου προσώπου ή να διενεργείται αυτόφωρο έγκλημα. Σημειωτέον πως νύχτα είναι από τις 8 μ.μ.- 6 π.μ. το χειμώνα (1 Οκτωβρίου - 31 Μαρτίου) και 9 μ.μ .- 5 π.μ. το καλοκαίρι (1 Απριλίου - 30 Σεπτεμβρίου).
ΠΡΟΣΟΧΗ! Άλλο είναι το «ένταλμα έρευνας» και άλλο το «ένταλμα σύλληψης». Το ένταλμα έρευνας αναφέρεται σε συγκεκριμένο χώρο, ενώ το ένταλμα σύλληψης σε συγκεκριμένο άτομο, το οποίο πρέπει να βρίσκεται στο σπίτι, την ώρα που θέλουν να εισέλθουν για να τον συλλάβουν. Αν δεν υπάρχει ένταλμα σύλληψης τη νύχτα, τότε οι αστυνόμοι πρέπει να σας πουν ότι διενεργείται αυτόφωρο έγκλημα και θέλουν να ερευνήσουν γι’ αυτό. Πρέπει να μιλήσουν συγκεκριμένα και ειδικά πχ «Ακούστηκε πυροβολισμός και κραυγές, κάνουμε έρευνα για ανθρωποκτονία και σωματικές βλάβες».
Τελειώνοντας, να υπενθυμίσουμε πως ο οδηγός αυτός παρέχει νομικές συμβουλές σε πολύ απλό και πρακτικό επίπεδο, προσπαθώντας να σας «προετοιμάσει», ώστε να μη πανικοβληθείτε και προβείτε σε λόγια ή έργα που θα καταστήσουν χειρότερη τη θέση σας. Ο οδηγός αυτός ΔΕΝ αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την ειδική νομική συμβουλή του δικηγόρου, που ο καθένας πρέπει αμέσως να καλέσει, σε περίπτωση κλήσης του από τις αρχές.
Ευελπιστούμε, ωστόσο, πως οι πρακτικές αυτές συμβουλές θα σας φανούν χρήσιμες, καθώς «μπλεξίματα» με την αστυνομική αυθαιρεσία μπορεί να έχει ο καθένας, ακόμα και άτομα που δεν έχουν διαπράξει κανένα απολύτως έγκλημα. Και τότε θα διεξαχθεί ένας μικρός πόλεμος... η ψυχραιμία σας απέναντι στην αυθαιρεσία τους.
Της Έλλης Ισμαηλίδου,
Δικηγόρου Αθηνών

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ, ΠΩΣ ΒΓΗΚΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ?

Τι γίνεται στην Ισλανδία ;ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί; 
Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.

Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.

 Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;

Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:

2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.

2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.

Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.

2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.

Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.

Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.

H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.

Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια Magna Carta  λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται  σε όλη τη χώρα.

Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

 Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.

Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!

Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο
.
 

1ο ΑΡΘΡΟ

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ…..

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει
Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
 «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα
Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!
ΠΗΓΗ: ΤΡUE LIES

2o ΑΡΘΡΟ

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ, ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ;

Αναρτήθηκε από τον/την - στο Μαΐου 29, 2011
ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ…..Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει…
Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας»….
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται.
Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με
αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα
Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο.
Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!
ΠΗΓΗ:http://olympia.gr/2011/05/29/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%B3%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%87%CF%81%CE%B5%CF%89%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%B1-%CF%80/

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ. ΑΛΗΘΕΙΑ Ή ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ANONYMOUS??

Η ιδέα ότι τα θεατρικά έργα και τα ποιήματα του Σαίξπηρ δε γράφτηκαν από τον ίδιο απασχόλησε πολλούς ειδικούς. Η αμφισβήτηση προκλήθηκε από την αντίφαση ανάμεσα στο μεγάλο λογοτεχνικό έργο και τη σχετικά ταπεινή καταγωγή του, την υποτιθέμενη ελλιπή του μόρφωση, την έλλειψη πληροφοριών για τη ζωή του. Στα έργα του διαφαίνεται μια εξοικείωση με άλλες γλώσσες και λογοτεχνίες, γνώσεις νομικής, ιστορίας, πολιτικής και γεωγραφίας, εξοικείωση με τους αυλικούς τρόπους συμπεριφοράς και ομιλίας, που θεωρούνται ασύμβατες για ένα απλό ηθοποιό, γιο ενός επαρχιώτη εμπόρου.

Τέτοιες γνώσεις την περίοδο εκείνη ήταν προσιτές μόνο σε πρόσωπα της Αυλής και της αριστοκρατίας. Η σπανιότητα σύγχρονων μαρτυριών και στοιχείων θεωρήθηκε ότι είναι ασύμβατη με τη φήμη του και ότι, κατά συνέπεια, υπέκρυπτε κάποιο μυστήριο. Το γεγονός ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του θεωρήθηκε ως απόδειξη ότι καταστράφηκαν για να αποκρυφτεί η ταυτότητα του συγγραφέα.

Από τα μέσα του 19ου αιώνα τα έργα του κατά καιρούς αποδόθηκαν στο Φράνσις Μπέηκον, υποκόμη του Σαιντ Ωλμπανς, στον Εντουαρντ ντε Βιρ, 17ο κόμη της Οξφόρδης, στον Γουίλιαμ Στάνλυ, 6ο κόμη του Ντέρμπυ ή στον Κρίστοφερ Μάρλοου. Η Λένα Αδαμοπούλου στο βιβλίο Άνθρωποι των Θαυμάτων αναφέρει ότι ο Φράνσις Μπέηκον είναι ο συγγραφέας των θεατρικών έργων που φέρουν το όνομα του Σαίξπηρ και ότι αυτό υποστηρίζεται από 20.000 περίπου έργα και άρθρα ειδικών μελετητών. Αναφέρει ότι ο Σαίξπηρ ήταν στην πραγματικότητα ένας αποτυχημένος ηθοποιός, που τον προσέλαβε ο Φράνσις Μπέηκον για να κάνει αυτή τη δουλειά, να παίξει το ρόλο του συγγραφέα. Έχει ανακαλυφθεί στα έργα του Μπέηκον μια κρυπτογραφία την οποία έχει επινοήσει ο ίδιος, και χρησιμοποίησε το όνομα του Σαίξπηρ σαν μια μάσκα για να διακηρύξει και να διαδώσει φιλοσοφικές απόψεις που θα μπορούσαν να συντελέσουν σημαντικά στη φιλολογική Αναγέννηση της Αγγλίας.

Ακόμη και η κρυπτογραφική υπηρεσία του αμερικάνικου στρατού, αναφέρει η Λένα Αδαμοπούλου, ανακάλυψε στα τυπωμένα έργα του Σαίξπηρ μια αληθινή κρυπτογραφική βιογραφία του Μπέηκον, στην οποία ο ίδιος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως συγγραφέα αυτών των έργων.

Αναμφίβολα μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη ενός μυστηρίου που περιβάλλει τον Σαίξπηρ και η αιτία για αυτό το μυστήριο είναι τα πενιχρά βιογραφικά στοιχεία που διαθέτουμε, το ότι πέραν των γραπτών του πέρασε από τη ζωή αθόρυβα και το ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του. Συνειδητοποιούμε την ύπαρξη ενός αινίγματος γύρω από το πρόσωπό του, οι όροι του οποίου είναι δύσκολο να τεθούν.

 
24.10.2011 | 12:33

10 πράγματα που αποδεικνύουν (;) ότι ο Σαίξπηρ ήταν απατεώνας - και δεν έγραψε τα έργα του.

Οι θεωρίες για το ποιος έγραψε στην πραγματικότητα τα έργα που αποδίδονται στον Shakespeare επανέρχονται στο προσκήνιο - για δέκα συγκεκριμένους λόγους, που θα τους ακούσουμε σε λίγο. Πρώτα το τι ξέρουμε μέχρι τώρα σε σχέση με τις εικασίες, μέσω της Βικιπαίδειας.




Περίπου 150 χρόνια μετά το θάνατο του Σαίξπηρ, άρχισαν να εκφράζονται αμφιβολίες σχετικά με την ταυτότητά του και την πατρότητα των έργων που του έχουν αποδοθεί. Συγγραφείς όπως ο Ουώλτ Ουίτμαν, ο Μαρκ Τουέην και ο Χένρι Τζέιμς, αλλά και προσωπικότητες όπως ο Σίγκμουντ Φρόυντ, εξέφρασαν τη δυσπιστία τους σχετικά με την υπόθεση πως ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ του Στράτφορντ ταυτίζεται με το συγγραφέα που έδωσε τα σαιξπηρικά έργα. Ο σκεπτικισμός αυτός στηρίζεται σε διάφορες ενδείξεις μεταξύ των οποίων η απουσία κάποιου βιβλίου ή χειρόγραφου έργου στην -κατά τ' άλλα λεπτομερή- διαθήκη του.


Πολλοί αποδίδουν αυτή τη διαφωνία στη γενική έλλειψη και ασάφεια γύρω από πολλά ιστορικά στοιχεία της περιόδου κατά την οποία έζησε ο Σαίξπηρ. Ακόμη και το πορτραίτο του στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων του Λονδίνου αμφισβητείται έντονα πως απεικονίζει πράγματι τον Σαίξπηρ, ενώ και ένα δεύτερο διάσημο πορτραίτο του αποδείχθηκε με τη βοήθεια χημικής ανάλυσης ότι στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε το 19ο αιώνα. Ορισμένοι μελετητές του έργου που αποδίδεται στον Σαίξπηρ, θεωρούν πως ένα μέρος του πιθανά ανήκει σε άλλους συγγραφείς, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται συχνά ο Φράνσις Μπέηκον, ο Κρίστοφερ Μάρλοου, καθώς και ο 6ος κόμης του Ντέρμπυ, Ουίλλιαμ Στάνλεϊ. Ο Edward de Vere, 17ος κόμης της Οξφόρδης, θεωρείται επίσης ένας από τους πιθανούς συγγραφείς κάποιων έργων που αποδίδονται στον Σαίξπηρ. Ιστορικά στοιχεία γύρω από την ύπαρξη του κόμη de Vere έγιναν γνωστά περίπου το 1920 και αρκετοί πιστεύουν πως τα γεγονότα της ζωής του εμφανίζουν ομοιότητες με καταστάσεις που αποτυπώνονται και στο έργο του Σαίξπηρ.


Ωστόσο, μόνο μία μικρή μειοψηφία ακαδημαϊκών πιστεύει ότι υπάρχει λόγος αμφισβήτησης της παραδοσιακής απόδοσης των έργων του Σαίξπηρ. Η πλειοψηφία των ακαδημαϊκών μελετητών δε δέχεται τις παραπάνω εκτιμήσεις, ωστόσο θεωρεί πιθανό το ενδεχόμενο ο Σαίξπηρ να μην αποτελεί και το μοναδικό συγγραφέα των έργων του, δεδομένου ότι την εποχή εκείνη πολλοί δραματουργοί και θεατρικοί συγγραφείς συνεργάζονταν στενά μεταξύ τους...





"Τα Έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ" (πίνακας του σερ Τζον Γκίλμπερτ, 1849)


---


Τώρα, μια νέα ταινία έρχεται να ρίξει λάδι στη φωτιά. Το "Anonymous" βγαίνει σε όλο τον κόσμο την επόμενη εβδομάδα. Αυτό είναι το τρέιλερ του.



Ο σκηνοθέτης Roland Emmerich (που συνήθως έκανε ταινίες καταστροφής) είναι τόσο παθιασμένος με το θέμα που γύρισε κι ένα βιντεάκι στο οποίο δίνει μερικές αποδείξεις (;) για το ότι το όνομα Shakespeare ήταν ψευδώνυμο...

Μας κορόιδεψαν όλους, υποστηρίζει. Να γιατί:










Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ...ΠΩΣ 71 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΧΙ, ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΝΑΙ!!

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ...
Θεσσαλονικιός | 27/10/2011 10:07
Φοβερή η επανάληψη της Ιστορίας για την Ελλάδα και τον λαό μας η σημερινή ημέρα , παραμονή της Εθνικής επετείου του 1940 . Μόνο που τότε η μικρή και αδύναμη Ελλάδα κατέπληξε ολόκληρο τον κόσμο με το βροντερό ΟΧΙ στους εισβολείς κατακτητές ενώ σήμερα 71 χρόνια απο τότε οι "διαχειριστές" των κοινών πραγμάτων πολιτικοί μας αποδέχθηκαν την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και εθελοντικά δήλωσαν πλήρη υποταγή μετατρέποντας τη χώρα σε "αποικία" . Με ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ στις Βρυξέλλες και χωρίς να ερωτηθεί ο Ελληνικός λαός η Ελλάδα κατέστη προτεκτοράτο της Γερμανίας με Γερμανό Γκαουλάϊτερ διοικητή - πρωθυπουργό τον χερ Χορστ ΡΑΪΧ - ενμπαχ .. ΄Οταν οι σημερινοί "εταίροι" μας Γερμανοί μπήκαν στις 27 Απριλίου 1941 στην Αθήνα και η φασιστική σημαία υψώθηκε προκλητικά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης , και τότε όπως και τώρα , οι κατακτητές προσπάθησαν να παραπλανήσουν τον Ελληνικό λαό διαβεβαιώνοντας ότι ..."έρχονται ως φίλοι" καλώντας μάλιστα τους ΄Ελληνες σε ..."ειλικρινή συνεργασία για την αποκατάσταση της νέας τάξης στην Ευρώπη " . ΄Οτι συνέβη τότε συνέβη και χθες το βράδυ με την Γερμανίδα καγκελάριο να δηλώνει μόνιμη πιά παρουσία στην Ελλάδα των ξένων "τοποτηρητών" με αποφασιστικές αρμοδιότητες καταργώντας στην ουσία πλήρως την Ελληνική κυβέτρνηση όπως έγινε με τις κυβερνήσεις Τσολάκογλου ., Λογοθετόπουλου και Ράλλη κατά τη διάρκεια της Κατοχής . Ο παραπλανημένος και προδομένος Ελληνικός λαός δεν πρόκειται όμως να αποδεχθεί τα σκοτεινά σχέδια των Βρυξελλών και ποτέ δεν θα συγκατανεύσει στο να παραδώσουμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές ερείπια . Το νέο ΟΧΙ θα εκφραστεί με πολλούς τρόπους απο σήμερα βροντερό όπως εκείνο του 1940 που συγκίνησε ολόκληρο τον κόσμο ...
 
Νέο μνημόνιο και  μόνιμη παρουσία της τρόϊκας στην Ελλάδα ανακοίνωσε η Γερμανίδα Καγκελάριος  Ανγκελα Μέρκελ, μιλώντας για το ελληνικό κούρεμα μετά τη Σύνοδο Κορυφής. Επίσης, προανήγγειλε αλλαγή των Συνθηκών με τρόπο που θα αποφασιστεί στη  σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου με τις οποίες θα καθιερωθεί η λειτουργία της Ευρωζώνης των 17 «ανεξάρτητα» από την Ε.Ε. των 27, αλλά και η οικονομική διακυβέρνηση, με ανάπτυξη κοινών οικονομικών πολιτικών, ποινές για τις παρεκκλίσεις και έλεγχο των προϋπολογισμών στις Βρυξέλλες πριν κατατεθούν στα εθνικά κοινοβούλια.
Χαρακτηριστικά η  κυρία Μέρκελ είπε ότι στις Συνόδους Κορυφής της Ευρωζώνης θα γίνονται συστάσεις προς τα κράτη μέλη, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμόζονται από  τις κυβερνήσεις.
Με τις αποφάσεις  που πήραμε εξασφαλίζουμε τη σταθερότητα στην Ευρώπη, είπε η κ. Μέρκελ και ανέφερε ότι η μείωση του ελληνικού χρέους θα φτάσε4ι τα 100 δις. ευρώ, έτσι ώστε να διαμορφωθεί στο 120% του ΑΕΠ το 2020 ώστε να γίνει βιώσιμο. Είπε μάλιστα ότι οι αποφάσεις είναι πιο καθαρές από εκείνες της 21ης Ιουλίου.
Πολιτική  παρέμβαση στις αγορές
Με νίκη των κυβερνήσεων  της ευρωζώνης επί των τραπεζιτών, έκλεισε τα ξημερώματα η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης σε μια συμφωνία που μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική.
Πρόκειται για την  πρώτη μείζονος σημασίας πολιτική παρέμβαση  στις αγορές, καθώς το εθελοντικό κούρεμα  του ελληνικού χρέους επεβλήθη στους  τραπεζίτες, έστω και με την απειλή την οποία προέβαλε ο Γερμανο-γαλλικός άξονας για μονομερή χρεοκοπία με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η παρέμβαση στις αγορές θα συνεχιστεί με μέτρα ελέγχου  και εποπτείας, τα οποία θα αφορούν  και στους οίκους αξιολόγησης, τα οποία αναμένεται να συζητηθούν στη σύνοδο των ηγετών των 20 πλέον ανεπτυγμένων χωρών (G-20) στις 3-4 Νοεμβρίου στις Κάννες.
Την ίδια στιγμή αποφασίστηκε η ενίσχυση του ταμείου Διάσωσης (EFSF) με νέα κεφάλαια στα οποία  θα συμμετάσχουν και τρίτες χώρες  όπως η Κίνα, αλλά και με «μόχλευση» των κεφαλαίων του κατά 4-5 φορές,  η οποία θα του επιτρέψει να αυξήσει τη δύναμη πυρός του σε πάνω από 1 τρις. ευρώ. Η αποδοχή της μόχλευσης ήταν μια υποχώρηση της Γερμανίας, η οποία όμως πέτυχε να μην περιληφθεί στα συμπεράσματα της Συνόδου αναφορά στη στήριξη που θα παρέχει η ΕΚΤ με αγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά. 

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ

Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), έγραφε ένα ποίημα, όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή» και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοσή του σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου.
Περιέγραφε βιωματικά ο Martin Niemoller:
Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν.
Σήμερα, παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί,
για όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας:
”Πρώτα ήρθαν για τους stagers κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.
Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος.
Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει.
Αλλά το ίδιο παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί,
από τον κάθε Ευρωπαίο:
“Πρώτα ήρθαν για την Ελλάδα και εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Ελληνας.
Έπειτα ήρθαν για την Ιρλανδία κι εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Ιρλανδός.
Μετά ήρθαν για την Πορτογαλία κι εγώ δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν Πορτογάλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για την Ισπανία και την Ιταλία και πάλι δεν μίλησα,
γιατί δεν ήμουν ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός.
”Μετά ήρθαν για μένα,
αλλά τότε πια… δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει”.
Η παράθεση τέτοιων παραφράσεων,
αφορούν «το όλον» του κοινωνικοπολιτικού μας βίου.


ΠΗΓΗ: Το Σύνδρομο του “Θεατή” και οι συνέπειές του… http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2011/10/blog-post_6859.html#ixzz1bVktSY56

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

O MEΡΜΗΓΚΑΣ, ENAΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΥΘΟΣ, ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΑΛΛΑ ΤΟΥ HOMO CAPITALISMUS. WRITTEN BY ANONYMUS TEACHER, DIRECTED BY VASILIS SAMARITAKIS, MOUSIKI EPILOGI VASILIS SAMARITAKIS.....


O MEΡΜΗΓΚΑΣ, ENAΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΥΘΟΣ, ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΑΛΛΑ ΤΟΥ HOMO CAPITALISMUS. WRITTEN BY ANONYMUS TEACHER, DIRECTED BY VASILIS SAMARITAKIS, MOUSIKI EPILOGI VASILIS SAMARITAKIS.....ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΣΧΕΤΟΙ ''ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ'' ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΣΥΝΘΛΙΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ!!

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 19/10/2011

ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΦΑΙΡΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!! ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΜΟΥ!! ΔΕΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!! ΑΚΟΥ ΛΕΕΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ (ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝΕ) ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!! ΕΚΕΙ ΦΘΑΣΑΜΕ? ΕΝ ΕΤΗ 2011 ΝΑ ΦΙΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ? ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ!! ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΜΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΜΟΥ!! ΤΕΛΟΣ.-

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011