Η ιδέα ότι τα θεατρικά έργα και τα ποιήματα του Σαίξπηρ δε γράφτηκαν από τον ίδιο απασχόλησε πολλούς ειδικούς. Η αμφισβήτηση προκλήθηκε από την αντίφαση ανάμεσα στο μεγάλο λογοτεχνικό έργο και τη σχετικά ταπεινή καταγωγή του, την υποτιθέμενη ελλιπή του μόρφωση, την έλλειψη πληροφοριών για τη ζωή του. Στα έργα του διαφαίνεται μια εξοικείωση με άλλες γλώσσες και λογοτεχνίες, γνώσεις νομικής, ιστορίας, πολιτικής και γεωγραφίας, εξοικείωση με τους αυλικούς τρόπους συμπεριφοράς και ομιλίας, που θεωρούνται ασύμβατες για ένα απλό ηθοποιό, γιο ενός επαρχιώτη εμπόρου.
Τέτοιες γνώσεις την περίοδο εκείνη ήταν προσιτές μόνο σε πρόσωπα της Αυλής και της αριστοκρατίας. Η σπανιότητα σύγχρονων μαρτυριών και στοιχείων θεωρήθηκε ότι είναι ασύμβατη με τη φήμη του και ότι, κατά συνέπεια, υπέκρυπτε κάποιο μυστήριο. Το γεγονός ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του θεωρήθηκε ως απόδειξη ότι καταστράφηκαν για να αποκρυφτεί η ταυτότητα του συγγραφέα.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα τα έργα του κατά καιρούς αποδόθηκαν στο Φράνσις Μπέηκον, υποκόμη του Σαιντ Ωλμπανς, στον Εντουαρντ ντε Βιρ, 17ο κόμη της Οξφόρδης, στον Γουίλιαμ Στάνλυ, 6ο κόμη του Ντέρμπυ ή στον Κρίστοφερ Μάρλοου. Η Λένα Αδαμοπούλου στο βιβλίο Άνθρωποι των Θαυμάτων αναφέρει ότι ο Φράνσις Μπέηκον είναι ο συγγραφέας των θεατρικών έργων που φέρουν το όνομα του Σαίξπηρ και ότι αυτό υποστηρίζεται από 20.000 περίπου έργα και άρθρα ειδικών μελετητών. Αναφέρει ότι ο Σαίξπηρ ήταν στην πραγματικότητα ένας αποτυχημένος ηθοποιός, που τον προσέλαβε ο Φράνσις Μπέηκον για να κάνει αυτή τη δουλειά, να παίξει το ρόλο του συγγραφέα. Έχει ανακαλυφθεί στα έργα του Μπέηκον μια κρυπτογραφία την οποία έχει επινοήσει ο ίδιος, και χρησιμοποίησε το όνομα του Σαίξπηρ σαν μια μάσκα για να διακηρύξει και να διαδώσει φιλοσοφικές απόψεις που θα μπορούσαν να συντελέσουν σημαντικά στη φιλολογική Αναγέννηση της Αγγλίας.
Ακόμη και η κρυπτογραφική υπηρεσία του αμερικάνικου στρατού, αναφέρει η Λένα Αδαμοπούλου, ανακάλυψε στα τυπωμένα έργα του Σαίξπηρ μια αληθινή κρυπτογραφική βιογραφία του Μπέηκον, στην οποία ο ίδιος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως συγγραφέα αυτών των έργων.
Αναμφίβολα μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη ενός μυστηρίου που περιβάλλει τον Σαίξπηρ και η αιτία για αυτό το μυστήριο είναι τα πενιχρά βιογραφικά στοιχεία που διαθέτουμε, το ότι πέραν των γραπτών του πέρασε από τη ζωή αθόρυβα και το ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του. Συνειδητοποιούμε την ύπαρξη ενός αινίγματος γύρω από το πρόσωπό του, οι όροι του οποίου είναι δύσκολο να τεθούν.
Τέτοιες γνώσεις την περίοδο εκείνη ήταν προσιτές μόνο σε πρόσωπα της Αυλής και της αριστοκρατίας. Η σπανιότητα σύγχρονων μαρτυριών και στοιχείων θεωρήθηκε ότι είναι ασύμβατη με τη φήμη του και ότι, κατά συνέπεια, υπέκρυπτε κάποιο μυστήριο. Το γεγονός ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του θεωρήθηκε ως απόδειξη ότι καταστράφηκαν για να αποκρυφτεί η ταυτότητα του συγγραφέα.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα τα έργα του κατά καιρούς αποδόθηκαν στο Φράνσις Μπέηκον, υποκόμη του Σαιντ Ωλμπανς, στον Εντουαρντ ντε Βιρ, 17ο κόμη της Οξφόρδης, στον Γουίλιαμ Στάνλυ, 6ο κόμη του Ντέρμπυ ή στον Κρίστοφερ Μάρλοου. Η Λένα Αδαμοπούλου στο βιβλίο Άνθρωποι των Θαυμάτων αναφέρει ότι ο Φράνσις Μπέηκον είναι ο συγγραφέας των θεατρικών έργων που φέρουν το όνομα του Σαίξπηρ και ότι αυτό υποστηρίζεται από 20.000 περίπου έργα και άρθρα ειδικών μελετητών. Αναφέρει ότι ο Σαίξπηρ ήταν στην πραγματικότητα ένας αποτυχημένος ηθοποιός, που τον προσέλαβε ο Φράνσις Μπέηκον για να κάνει αυτή τη δουλειά, να παίξει το ρόλο του συγγραφέα. Έχει ανακαλυφθεί στα έργα του Μπέηκον μια κρυπτογραφία την οποία έχει επινοήσει ο ίδιος, και χρησιμοποίησε το όνομα του Σαίξπηρ σαν μια μάσκα για να διακηρύξει και να διαδώσει φιλοσοφικές απόψεις που θα μπορούσαν να συντελέσουν σημαντικά στη φιλολογική Αναγέννηση της Αγγλίας.
Ακόμη και η κρυπτογραφική υπηρεσία του αμερικάνικου στρατού, αναφέρει η Λένα Αδαμοπούλου, ανακάλυψε στα τυπωμένα έργα του Σαίξπηρ μια αληθινή κρυπτογραφική βιογραφία του Μπέηκον, στην οποία ο ίδιος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως συγγραφέα αυτών των έργων.
Αναμφίβολα μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη ενός μυστηρίου που περιβάλλει τον Σαίξπηρ και η αιτία για αυτό το μυστήριο είναι τα πενιχρά βιογραφικά στοιχεία που διαθέτουμε, το ότι πέραν των γραπτών του πέρασε από τη ζωή αθόρυβα και το ότι δε διασώθηκε κανένα χειρόγραφό του. Συνειδητοποιούμε την ύπαρξη ενός αινίγματος γύρω από το πρόσωπό του, οι όροι του οποίου είναι δύσκολο να τεθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου